رابرت دنیرو براساس سینمایی «چوپان خوب» که در سال 2006 آنرا ساخت، یک سریال تلویزیونی را کارگردانی میکند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، رابرت دنیرو بازیگر، کارگردان و تهیه‌کننده ایتالیایی-آمریکایی براساس سینمایی «چوپان خوب» که در سال 2006 آنرا ساخت، یک سریال تلویزیونی را برای شبکه «شو تایم» کارگردانی میکند.
به گزارش ورایتی، سینمایی چوپان خوب یک فیلمی آمریکایی ساخته? سال 2006 به تهیه‌کنندگی و کارگردانی دنیرو، براساس فیلمنامه‌ای از اریک راث و با بازی دو ستاره مشهور هالوود، «آنجلینا جولی» و «مت دیمون» است که از دیدگاه منتقدان جز ده فیلم برتر سال 2007 انتخاب شد.
فیلم نگاهی سرد و فاقد هرگونه احساس به دنیای فعالیتهای جاسوسی داشته و جنبه‌های اخلاقی و احساسی زندگی جاسوسان را بررسی میکند.
«رابرت دنیرو» که وی یکی از تأثیرگذارترین بازیگران تاریخ سینمای جهان بوده و معمولا در نقش‌های دشوار و سخت ظاهر می‌شود و روش بازیگری خاص خود را دارد، متولد 17 اوت 1943 در نیویورک، از پدر و مادری هنرمند با نژاد ایتالیایی است.
دنیرو برای اولین‌بار در سال 1963 در سن 20 سالگی با فیلم «جشن عروسی» به کارگردانی «برایان دی پالما» وارد دنیای سینما شد.
وی که بیشتر سال‌های دهه 60 را در کارگاه‌های تئاتر گذراند، در سال 1965 در فیلم فرانسوی «سه اتاق در منهتن» بازی کرد و در دومین همکاری‌اش با «دی‌پالما» در سال 1968 در فیلم «تبریکات» حضور یافت و در سال 1970 در فیلم «سلام مادر» را بازی کرد.
دنیرو در سال 1973 با بازی در نقش یک بازیکن بیسبال درحال مرگ در فیلم «طبل را آهسته بزن»، توجه اهالی سینما را به خود جلب کرد و در همان سال اولین همکاری او با «اسکورسیزی» با فیلم «خیابان‌های پایین شهر» رقم خورد که بسیار خوش درخشید.
وی یک سال بعد نقش ماندگار «ویتو کورلئونه» را در فیلم «پدرخوانده 2» به کارگردانی «فرانسیس فورد کوپولا» بازی کرد و اولین جایزه اسکار نقش مکمل را به‌دست آورد، هرچند در مراسم دریافت جوایز حضور نیافت و «کوپولا» از طرف او این جایزه را گرفت.
دنیرو اولین بازیگر سینما نام گرفت که با فیلمی که اکثرا دیالوگ‌های غیرانگلیسی داشت، موفق به کسب اسکار می‌شد. او به‌همراه «مارلون براندو» که نقش «دون ویتو پیر» را در «پدرخوانده» بازی کرد، تنها بازیگران سینما هستند که برای بازی در نقش یک شخصیت، جایزه اسکار گرفته‌اند.
پس از فیلم «خیابان‌های پایین‌شهر»، «دنیرو» همکاری‌اش را با «اسکورسیزی» در فیلم‌های موفقی چون «راننده تاکسی» (1976)، «نیویورک،نیویورک»(1977)، «گاو خشمگین»(1980)، «سلطان کمدی»(1983)، «رفقای خوب»(1990)، «تنگه وحشت» (1991) و «کازینو» (1995) ادامه داد.
